2005-09-14: Nederland: Laatste borrel in Deventer binnenstad

Op woensdag de 14e september zijn we vroeg begonnen met de laatste punten en dat waren niet de minste. Sander moet zijn huis leeg maken en de laatste informatie branden op cd en daarna de belangrijke zaken opslaan. Tevens dienen de verzekeringen te worden afgerond en een aantal opzeggingen te worden uitgewerkt. Herbert en zijn vader richten zich met name op de auto. De vetnippels dienen te worden gesmeerd en alle oliepeilen worden gecontroleerd. Daarnaast moet de inlaatluchtslang nog worden vervangen om te voorkomen dat er rotzooi in de motor komt. Sander maakt een ronde door Deventer en haalt op het laatste moment nog de benodigde thermo kleding bij Rob Haarman en zegt ondertussen het ziekenfonds op en dient de declaraties in voor de gemaakte onkosten. Via internet wordt @home nogmaals opgezegd en de laatste zaken doorgesproken met Axel.

Om 17.00 uur staat er nog een toer op het programma naar de stad om bakken te kopen voor in de auto en het Debitel abonnement te verlagen naar een 50 belminuten abonnement. Al snel blijkt dat de jongens van Debitel, waar ik een aantal malen mee in de clinch lag over een paar punten van mijn abonnement, volledig op de hoogte waren door het stuk in Deventer Post. Uiteindelijk ben ik nou toch alweer een paar jaar klant bij Debitel en ben ik eigenlijk best tevreden over hun service op het moment. Via via wordt er nog snel gebeld met Dennis van de Ploeg. Hij heeft een computerzaak en hier wordt geïnformeerd of we een brander kunnen krijgen. Al snel blijkt wederom dat het een dure aangelegenheid wordt om een interne brander te krijgen voor de laptop. Besloten wordt om een externe brander in Duitsland te kopen.

Helaas moest ik de maaltijd bij mijn moeder afzeggen, aangezien de nodige laatste boodschappen gedaan moesten worden. Uiteindelijk zit iedereen dan om 18.30 uur bij vrienden Han en Betsy aan tafel, waar we wederom een grandioos maal voorgeschoteld krijgen. Simpel en degelijk, maar o zo lekker. Waarschijnlijk zal dit ons laatste aardappelmaal worden (!?)

Na de maaltijd beginnen we aan de laatste voorbereidingen aan de auto. Sander begint met schoonmaken en ruimt de auto op. Herbert en zijn vader doen de laatste restpunten zoals het vastzetten van de kisten en het smeren van de leidingen. Ook de platen dienen nog te worden aangepast, aangezien we een koelkast hebben ingebouwd. Wat een luxe ! Sander heeft tijdens de laatste Schalkhaar Life een koelkastje gewonnen voor in de auto. Deze “American Style Fridge” is gewonnen met een euro door het gooien van pijltjes. Helaas hebben we de hoofdprijs niet gewonnen, namelijk een Home Cinema Set. Ik denk alleen dat ik 100 x zo blij ben met deze prijs.

Uiteindelijk zijn we bezig tot 20.45 uur. We springen onder de douche en bellen Nienke en Axel nog even dat we de stad ingaan. Mark Wieggerinck bellen we dat hij de USB stick mee moet nemen. Natuurlijk is dat niet meer mogelijk , aangezien hij al van huis is. Gelukkig brengt hij deze de volgende morgen. Het stickie heeft nu zijn waarde al bewezen. We verzamelen bij de Buuren van Schimmelpenninck op het terras. Uiteindelijk melden Sascha, Marcel, Arno, Marc, Mark, Nienke, Mark, Mariska, Claudia, Niek en Marco zich en drinken we de laatste borrels in Deventer voor de aankomende periode. Eindelijk is er rust en weten dat er nog een hectische dag voor onze neus staat. Bij mij is het vertrouwen er inmiddels dat 95 % geregeld is en dat de laatste 5 % zich de volgende dag aanmeld. Voor nu hoeft er even niets, want we moeten even afstomen. Nu kan het nog in Deventer.

Aan het einde van de avond doet er zich nog iets vreemds voor. Toeval bestaat niet, maar in de Boemel staan aan de bar 2 Nepalese jongens die net in Nederland zijn gekomen een biertje te drinken. Erg vreemd, want immers is Nepal een van de laatste landen die we aandoen voordat de auto op de boot gaat. Na een leuk gesprek krijgen we een adres van ze. Ik weet niet of we die gaan gebruiken, maar we houden deze bij ons. Wie weet waar het voor nodig is.

Op een gegeven moment is er een kleine discussie over welke landen het gevaarlijkst zijn en waarom en waar we voorzichtig moeten zijn. We hebben ons voorbereid, maar weten het allemaal ook niet tot in detail. Het moge duidelijk zijn dat e.e.a. niet zonder risico is. Toch denk ik dat we niet meer of minder gevaar lopen in de Aziatische landen als in de Europese landen. We moeten met logisch nadenken en improvisatie de beste weg zoeken. Ondanks dat het soms lastig en moeilijk zal zijn, denk ik dat we hierdoor ook mooiere dingen gaan zien als ik van te voren had ingeschat. Op het moment van dit schrijven zitten we reeds in Duitsland (Nimburg) en hebben we langs de Moezel en het heuvelachtige landschap eromheen al zeer veel mooie dingen gezien. We gaan straks starten aan het Schwarz Wald en de BodenSee. Ik kijk er nu al naar uit.

Om 4 uur ‘s nachts is het tijd om naar huis te gaan. We nemen afscheid van eenieder en ik realiseer me dat dit voorlopig de laatste keer is voor een aantal dat ik ze spreek. Eerder op de avond krijgen we van Marcel een bij de Mc Donalds bij een Happy Meal verkregen vrouwenpoppetje. We hebben het hard nodig uiteindelijk zegt hij en ik bang dat hij gelijk heeft. We moeten de vrouwen immers een tijd lang ontberen tot onze spijt.

Eenmaal thuis gekomen drinken Herbert en ik nog een biertje. We babbellen wat na en weten dat het eraan komt. We gaan en zijn morgen brak.