2005-09-30:
Bulgarije: Hoe krijgen we een nieuw motorblok in Sofia ?
We
worden wakker op het parkeerterrein bij de landroverdealer en hebben de wekker
om kwart over 7 gezet, maar zijn al veel eerder wakker. De mensen zijn al aan
het lopen en vermoeden is toch dat we een uur tijdverschil hebben wat ook waarheid
blijkt te zijn. Na een lekker bak koffie te hebben gezet verschijnt Wesco de
particuliere garagehouder uit de buurt. De moeilijk engels of duits pratende
monteur kijkt en spreekt in het Bulgaars met onze kleine brildragende kompaan
van de dealer. Het intens nare gevoel wordt alleen maar groter als er wordt
gemeld dat er vanaf maandag / dinsdag pas iemand naar kan kijken om de motor
na te lopen. De praktijk zal dan uitwijzen dat we hier nog wel 2 weken zitten
is de eerste gedachte.
Het uitslopen van de motor zal ongeveer 300 Lewa kosten en dan moet worden bekeken wat de schade van de motor is. Deze kosten vallen hierbuiten. Wanneer we een gelijke motor weer inbouwen moeten we rekenen op weer 300 Lewa en dat is exclusief onderdelen of werkzaamheden van derden. Ongeveer komt het in en uitbouwen dus op een kleine 350 euro is de snelle berekening. We accepteren het bod en we spreken af dat we morgen naar de andere garage worden gesleept. We hoeven geen wekker te zetten, want er wordt afgesproken dat we tussen 8 en 12 worden opgehaald. Ook hoeven we niet bang te zijn voor de veiligheid, want we staan weer op een bewaakte plaats. Dit is een groot voordeel van Bulgarije. Blijkbaar is het nodig, maar er is overal beveiliging en toezicht. De stad van rijken, arme sloebers, krottenwijken, zwervers, en zeer veel politiemensen kent zeer vele gezichten. In 1998 ben ik op vakantie geweest in Burgas / Nessebar bij het zonnestrand. Waar mijn vrienden vooraf bezorgd waren over de veiligheid en de mensen met pistolen aan de deuren bij discotheken, banken en parkeerplaatsen, zie ik nu het tegendeel ervan. Het is een stukje cultuur van dit land in de brede zin van het woord. Door de grote verschillen is het blijkbaar nodig, maar ook zeer nuttig voor werkgelegenheid en het in gareel houden van de mensenmassa van 1,2 miljoen inwoners. Na 2 dagen Sofia begin ik me er al veilig te voelen en verschilt het niet van de grote steden in Nederland. Alleen de gebouwen zijn ouder, loopt alles minder gestructureerd en toetert iedereen bij elk wissewasje op straat. Erg grappig om de verschillen te evalueren.
Voor nu was er nog steeds een groot probleem. De motor doet het nog niet. Nadat de heren monteurs zijn vertrokken kijken Herbert en ik elkaar aan en overstijgt mij het realistische gevoel dat dit een nare geschiedenis kan gaan worden. Mijn strekking is altijd en zeker de laatste jaren als volgt: “Een kleinigheidje hou je toch en morgen lach je erom.” Nu weet ik hetzelfde, maar voel ik mij even bijzonder slecht. Dit gaat ons ruim 1500 euro en/of 2 maanden Azie kosten. Gezamenlijk wegen we de voor en tegens af en discuseren we welke kosten er voor onze neus staan en wat er kapot kan zijn intern in de motor. Alle momenten worden doorgelopen en we beredeneren wat de opties zijn. Ik maak daarop een actielijst en Herbert noteert de motorgegevens. We besluiten de volgende zaken uit werken en dat is:
Verder gaan we hopen dat we een zo goedkoop mogelijke optie tegenkomen en bereiden ons voor op het ergste. We hebben ruim 5.500 euro geïnvesteerd in de auto en drie kwart jaar aan behoorlijk veel uren. Er is hard gewerkt aan de auto tot midden in de nacht en het laatste moment om deze maximaal voor te bereiden voor de reis. Alles was ook koek en ei en dan knapt na het overwinnen van de Gross Glockner in de Alpen een simpel rubbertje van het oliefilter. Hoe zuur kan het zijn voor 14 dagen reizen met deze landrover. We weten dat het altijd een risico zal blijven. De auto rookte voordat we wegreden, maar was in goede conditie. Dat bleek de afgelopen 2 weken ook. Er was links en rechts wat lekkage aan de bak en het olieverbruik was wat hoger dan gemiddeld. Dat mag duidelijk zijn. Maar het blijft een goed lopende diesel met iets meer onderhoud als de gemiddelde auto in Nederland. Daarentegen waren we inmiddels wel de minst rokende auto geworden op de luxueuze BMW’s en Mercedussen na om ons heen in Bulgarije.
De opties zijn eigenlijk heel simpel.
We zijn ons ervan bewust dat we staan voor een investering van de nodige euro’s die we eigenlijk niet hebben. De Landrover nu al naar huis laten gaan is kapitaal vernietiging. We besluiten om in eerste instantie te gaan voor 1000 euro met een uitloop tot 1500 euro, maar dan moet de motor ook in op en top staat zijn, zodat we hier de reis mee kunnen volbrengen. We moeten realistisch blijven en ik druk Herbert op het hart dat we alle opties open moet houden totdat we alle feiten op tafel hebben. Gevoelsmatig zegt Herbert dat een nieuwe motor de beste oplossing zou zijn. Je weet niet wat kapot is en je weet niet wat er volgende week is. Een kopzorg van mij is dat we ons tussen steeds westers levende mensen bevinden die de prijzen kennen van west europa. Ik zal er op blijven hameren totdat ik erbij neerval dat we geen poot uitgedraaid worden. Het zal waarschijnlijk een kwestie worden van leven en laten leven en moet per situatie kijken hoe men reageert op onze voorstellen. Eens zien hoe we dat gaan redden in een situatie waar men elkaar moeilijk begrijpt.
Nadat de auto is opgeruimd belt Herbert met Jansen Oisterwijk– Used Landrover Parts. Hier ligt nog een motor ! Het is een goed lopende motor uit Engeland en gelijkwaardig aan de onze. Er zijn dus toch motoren te vinden. De kosten zullen rond de 500 euro liggen en er moeten nieuwe keringen en een nieuwe koppakking op. Dit is het minste probleem, want we moeten toch de hele motor ombouwen indien nodig. De motor is vervangen voor een nieuwe ooit, aangezien de motor te veel rookte. Dat probleem kennen we dus dat mag niet het probleem zijn. Een goede optie en Herbert spreekt af om later terug te bellen.
Ik had met mezelf afgesproken geen belkosten te maken met mijn telefoon, deze duur betaalde minuten zijn nu echter toch nodig dus het moet maar. In een telefoonzaak kijken we na of mijn telefoon simlock vrij is en helaas de wet van Murphy was al ingetreden, dus we kunnen niet goedkoper bellen via een lokaal nummer. We drinken een bak koffie bij de korte rokjes dragende meisjes van een gelijkwaardig aan de door “Mac Donalds opgezette structuur” restaurant, aldus Herbert. Gelijkertijd wordt er weer gebeld naar Nederland en gelukkig het is een goede motor welke neerkomt op 700 euro, maar we krijgen hierbij alle keringen, koppakkingen en benodigde onderdelen. De motor lag op schap en is een tijd terug daar neergelegd voor verkoop. Nu een paar jaar later moeten dan wel alles onderdelen nagekeken worden. Er wordt ons op het hart gedrukt dat dit een goed exemplaar is, wat erg belangrijk voor ons is. Voor de verzendkosten wordt verder gerekend een bedrag van circa 350 euro en we moeten rekening houden met 50 euro aan geld voor de afdracht aan het bedrijf die de motor aflevert. Rekening houdende met de dagen dat de verzending weggestuurd kan worden (2 x per week) zouden we met een week de spullen hier kunnen hebben. Er ligt geen krukas meer op voorraad, maar goed dat moeten we afwachten of we het nodig hebben. Kortom dit lijkt voorlopig de beste optie totdat we anders weten en Herbert meld dit aan Jansen uit Oisterwijk.
We worden weer optimistisch en realiseren ons dat we ongeveer rond de 1500 euro schade uit kunnen komen totaal. We mogen niet helpen in de particuliere garage, dus daar kunnen we niet besparen. Een vaste prijs lijkt de beste oplossing en na een heftige discussie met het afwegen van de vorens en tegen besluiten we eerst alle actie punten af te werken en het thuisfront en ANWB te informeren in het internetcafé. We komen allemaal langs eerder geziene locaties en vermijden Cafe Murphies (Irish Pub), waar we eerder waren op de eerste avond in Sofia. En dat was maar goed ook want zijn wet was echt ingetreden. Nadat ik gebeld heb met Mark Wieggerinck (de webmaster) over de geleden schade blijkt ook nog internet eruit te liggen. Ik had eerder al via andere wegen van het thuisfront gehoord dat de site minder bereikbaar was, alleen realiseerde me niet dat de site plat lag. Hoe beroerder kon het zijn. Alle vooraf ingestelde e-mail listings en alle mail tot dusver waren verdwenen en Mark moet alle zojuist gemaakte veranderingen weer opnieuw up-loaden. Kortom alle informatie is gone en we beginnen weer opnieuw met z’n allen.
In de tussentijd heb ik de Rabobank nog gebeld en een paar korte mails verstuurd. Nienke was on-line en denkt blijkbaar dat ik in zak en as zit en geeft me nog even een ruggensteuntje. Het is niet nodig, maar toch bedankt ervoor. Er zitten grote verschillen in de gedachtegang van het beredeneren van problemen thuis en in vreemde situaties merk ik aan mezelf. Hier zijn ze transparanter en minder in aantallen. Maar de kwaliteit van nieuwe onbekende onderdelen en problemen zijn vele malen groter als thuis. Nadat we het internetcafé uitlopen krijg ik nog een sms van mijn vader. Heeft even gebeld naar de Krim waar ook een landrover dealer zit. Deze heeft ook nog een motor liggen. We bellen in ieder geval maar even. Deze is compleet met alles en kost 1.250,=. Duidelijk buiten budget op dit moment laten we dit zoals het is en wachten af wat er morgen komt.
De Rabobank geeft te kennen dat ze zullen onderzoeken wat mogelijk is en zullen zo snel mogelijk de passen activeren vanuit Nederland. Ze laten weten in een mail wat er gebeuren moet of wat de juiste weg is.
En dan ontstaat er rust. Alles is bekeken en onderzocht en alle mensen zijn voor nu voldoende op de hoogte. Via de web-log weet iedereen van de hoed en de rand en op dit moment veranderd er niets aan onze situatie. We moeten morgen afwachten wat we gaan doen en we hopen dat het niet te teveel tijd gaat kosten en zeker niet teveel geld. Als ik nu de sponsering voor elkaar had gehad, hadden we Australië nog kunnen halen. Het budget zal nu te kort schieten en ik denk dat het niet haalbaar is om de auto over te krijgen naar Australië zoals het er nu voorstaat. De auto reparatiekosten staan gelijk met de kosten om de auto naar Australië te krijgen. Dat wordt dus hard nadenken hoe we nu op afstand nog wat kunnen realiseren om deze droom van mij toch werkelijkheid te laten worden en in een 4 WD door Australië te rijden.
Na alle beslommeringen genieten we elk moment van Sofia. In de 5 uur durende trek door de stad zien we vele gezichten van Sofia. Vele monumenten en personen trekken onze aandacht. We worden weer door zwervers aangeklampt voor een paar Lewa. De moeder stuurt haar oudste telg op ons af. Het ongeveer 8 jaar oude meisje meld me met een lachend gezicht dat ik er “kinky” uitzie en Herbert houdt zijn portemonnee vast. Het gelijk uitziende meisje van een paar dagen terug toen we Sofia uit probeerderden te rijden verdwijnt na circa 10 keer proberen. Toch erg raar om mee te maken. Sluit ik nu de ogen voor de werkelijkheid of realiseer ik me nu dat dit beste manier is om goed de stad te kunnen bekijken? Er zal nog veel op ons pad komen wat dit overtreft, realiseer ik me ieder moment weer. In de binnenstad van Sofia bekijken we een kerk van binnen. Erg mooi om te zien. Voor de vorm ontsteek ik een kaarsje voor de auto. Ik hoop maar weer dat het goed komt met de auto en een kaarsje kan nooit kwaad. Ondertussen komen we over een markt heen waar we een lekkere oliebol halen met room erin. Daarnaast zijn er veel bekende kraampjes met replay broeken voor 20 Lewa oftewel rond de 10 euro voor een spijkerbroek.
Na een paar uur te hebben genavigeerd op blote dames in lingerie, Warsteiner en een computerwinkel vinden we uiteindelijk de busstop weer. We waren al een aantal malen verkeerd gelopen en uiteindelijk won mijn richtingsgevoel weer van de grote stad. In de volgepakte bus waren we aan het lachen en ouwehoeren. We waren er weer. Blijkbaar gaat de reis nu pas echt beginnen en kunnen we onze streberige en op snelheid gebaseerde reis aan de kant zetten en genieten van de wat we tegenkomen. Gelukkig maar. Aan alle nadelen zitten blijkbaar ook voordelen, zoals een andere hooggeleerde uit Nederland al eens eerder zei.
Bij de auto aangekomen dronken we onze pintjes op en genoten we van een zak paprika chips. Het 3 uur durende gesprek gaat over de dingen die ons pad gekruist zijn in de afgelopen jaren en hoe we er allebei anders mee omgaan en om zijn gegaan in het verleden. Het brengt uiteindelijk weer innerlijke rust en we wachten de andere dag maar af. Het is inmiddels gaan regenen in Sofia en we lezen een boek over dingen die we nog tegen gaan komen. Laat de volgende dag maar komen.