2005-10-13:
Bulgarije: Update, update en nog eens update
Ik (Sander) begin ‘s ochtends weer vroeg met de
internetverhalen. Herbert blijft zoals gebruikelijk langer liggen. Wat kan die
gozer slapen…..Hij draait zich gewoon nog en keer om. Grappig en gelijk heeft
die. Tijd zat en genoeg tijd om andere dingen te komen.
Rond 5 uur leg ik de computer weg en taaien we hem af naar de stad en hopen we in het eerder tegen gekomen internetcafé de juiste personen te ontmoeten via het world wide web. Dit lukt, vinden een webcam en luidspreker, en kletsen wat af via MSN en Skype. Perfecte combinatie van programma’s om beelden en gratis telefoongesprekken te hebben voor 1 lewa (0,5 euro) per uur (!?) In ieder geval is het een zeer low budget oplossing om toch te kunnen bellen met het thuisfront.
Voordat we het internetcafé instruinen komen we een zeer bijzondere jongen tegen. Op hetzelfde kruispunt waar we al eerder door een vreemde Bulgaar werden aangesproken, worden we nu door een jongen zomaar aangesproken van begin 20, die zegt dat die Nederlander is. In een gesprek van 3 kwartier geeft hij aan dat we straks van de Dalai Lama in Nepal hetzelfde horen als wat hij zegt. Ga naar New York, snij al je banden los van je thuisfront en leef je leven zoals jij dat wil. Kijk niet door een Hollandse bril en ga niet naar al die landen waar je heen wilt. Je vind niet wat je zoekt. Blijf denken over je eigen oplossingen was zijn strekking. Van deze jongen mochten we geen afscheid nemen. Noem me maar mister Nobody en zeg nooit tot ziens. We zien elkaar de vanzelf weer en we leven in “internity”.
Ik denk niet dat ik er veel mee kan, maar toch echt bijzonder dat zo’n gozer je aanspreekt vanuit het niets, je de weg wijst naar het internetcafé en met zulke bijzondere onderwerpen aan komt zetten, zoals de genen van een Bulgaar en Nederlander, de vrienden van de Oekraïne, de perfecte Polen en de Turkse bezetting van Bulgarije. Een van de vele voordelen van een langer verblijf op een plaats. Je komt bijzondere figuren tegen met bijzondere verhalen en ik ben benieuwd wat de Dalai lama mij straks gaat vertellen.
Na een lang verblijf in het internetcafé duiken we de stad in drinken nog ergens een biertje en maken een plaspauze bij een al gesloten pizzeria, waar het laatste liefdeskoppel nog was blijven hangen.
We hebben continue tussendoor discussies over van alles en nog wat. Erg grappig. Een ander heeft vaak al snel genoeg van onze verhalen als ik zo terug kijk op de laatste jaren. Soms is het ook genoeg, maar moet je de discussie net even afmaken om erover heen te stappen. Wel gaaf, je moet wel en het doet je nadenken over jezelf en je omgeving. Wat de toekomst zou kunnen brengen en hoe je er het beste mee om kaan gaan. Het geeft je eigen grenzen aan en leert je anders te reageren op situaties. Het zal ongetwijfeld nog anders kunnen.
De mooiste discussie tot nu is hoe een gesprek tussen 2 of meerdere personen over subjectieve zaken, zoals communisme is slecht of goed of een hond moet vrij over straat kunnen lopen. Vaak eindigen deze discussies naar mijn mening op “de waarheid ligt in het midden”. Dit niet om het gesprek te eindigen, maar om als conclusie voor jezelf te trekken. Als ik dit tegen Herbert zeg, dan steigert die. Er is altijd een waarheid en die zin is een dooddoener aan de discussie. Discussiëren heeft dan geen zin. Natuurlijk heeft die daarin wel gelijk, alleen elke individu heeft zijn eigen gecreëerde of aangeleerde waarheid naar mijn mening en dat zeker over subjectieve zaken. Iedereen kijkt altijd vanuit zijn eigen perspectief naar dingen. Ik beredeneer zelf altijd vanuit dingen die ik echt zelf gezien en / of geleerd heb en dat is dan ook mijn waarheid. Als iemand dat ten onrechte teniet doet zonder goeie onderbouwing, heeft die aan mij een verkeerde. Terwijl er misschien best alternatieven kunnen zijn. Als ze me maar daarvan kunnen overtuigen zijn er dus twee oplossingen en ligt de waarheid dus enigszins in midden is mijn conclusie.
Herbert denkt hetzelfde en heeft een broertje dood aan die opmerking. Hij zegt wel het is C of D en kan soms C en half worden. We bedoelen hetzelfde maar kunnen een uur over de interpretatie ervan praten. Ik ken heel wat mensen die dat niet zouden kunnen waarderen en daardoor realiseer ik me hoe belangrijk het eigenlijk is dat je heel snel tot een conclusie kan komen die hout snijdt in veel gevallen. Anderzijds met de juiste mensen is het belangrijk om te kunnen filosoferen over de verschillende oplossingen en niet te denken in zwart wit. Dat doen al genoeg mensen. Herbert de open-minded en beetje eigengereide technieker en Sander de in oplossingen denkende zwart wit denker. Misschien wordt het nog anders de aankomende tijd……
We lopen ‘s avonds nog een blokkie door Sofia en het is erg rustig. We pakken de taxi en gaan naar huis. Lekker slapen in een warm bed. Het wordt steeds kouder.