2005-12-28: Iran: Een dagje computeren en een warme douche

Aangezien ik de wekker heb gezet en het vroeg dag is, sta ik om kwart voor 8 bij Dale en Jeff op de stoep. Ze hebben net ontbeten en ze gaan zo naar Persepolis om het nabijgelegen Rostam nogmaals te bezoeken, de graven van Darius en zijn volgelingen.

Gedurende de hel dag ben ik verhalen aan het verwerken en rond 12 uur komt Olivier binnen en begint met het schrijven van zijn verhalen. Na tussendoor weer een warme douche te hebben genomen ben ik verder gegaan en rond 3 uur komen Dale en Jeff weer terug.

Sarah, Olivier en Herbert zijn naar de garage gegaan om klein onderhoud uit voeren aan de Landrover en de spiegel te maken van de Hyundai. Blijkbaar gaat dat goed, want de verhalen van ze gaan over monteurs die grapjes maken over Whisky, drugs, anale seks en andere bijzonderheden als het maar verboden is in Iran. De monteurs in Iran hebben blijkbaar aparte smaken. De auto komt uiteindelijk weer goed gesmeerd terug en Herbert heeft een balk voor het linkerportier laten maken van het glas. Hierdoor valt het raam er niet zomaar uit en kan het raam niet zonder slag of stoot worden geforceerd. We hadden het glas al een paar keer op schoot liggen, maar dat probleem is nu dan verholpen, alleen moet het glas nog omgedraaid worden, want dat is verkeerd gemonteerd. Ach ja een kleinigheidje hou je toch.

Omdat Herbert en Olivier wat af willen maken en willen douchen, ga ik met de Australiërs mee en gaan we met de spotgoedkope bus naar het centrum. We lopen langs het toeristenbureau, waar Dale de clown uit hangt met zijn kop door het luikje en Jeff haalt tussendoor wat laatste zaken uit de Bazaar. Tussendoor duik ik even een internetcafé in en daar loop ik spontaan tegen Eric en Christine aan. De Zwitserse fietsers zijn net een reis naar familie aan het boeken en ze willen een maand naar huis. Dit is voor het eerst sinds 15 maanden en ze zijn Iran helemaal zat. Christine is betastende Iranesen zat en Eric heeft genoeg met zijn katapult geschoten de laatste dagen. Eenmaal reed Christine vooraan en een brommer met twee personen kwam naast hun rijden en de man achterop zit gewoon aan Christine en probeert haar af te snijden. Natuurlijk kan Eric hier niet bijkomen, waarop hij zijn katapult heeft gepakt en de Iranesen van hun brommer heeft proberen te schieten.

Een tweede akkefietje was zojuist in een ander internetcafé geweest, waar Christine naast een man zat, die zich spontaan begon af te trekken op een film en half kijkend naar Christine. Na de man ter verantwoording te hebben geroepen is die gevlucht en verder valt er weinig te doen. Maar het moge duidelijk zijn waarom zowel Christine en Sarah dit land zat zijn en weg willen naar het volgende land. Ik hoop voor hen dat het veel anders is, maar ik heb eerlijk gezegd geen idee. Het schijnt zo te zijn dat vrouwen niet meer met een hoofddoek op hoeven te lopen, maar dat zal later wel blijken.

Eric en Christine gaan met oud en nieuw naar Buhsher om oud en nieuw te vieren en het nieuwe jaar in te luiden. Ik zal het de anderen ook vertellen en denk dat ik iedereen met gemak mee krijg met deze nieuwsfeiten. Ik wil graag een dag of twee dagen naar de kust om te kijken hoe dat er allemaal uit ziet en daarna naar de meren, nabij Shiraz om de pelikanen en dergelijke te bekijken. Even later halen de Australiërs me op voor eten en neem ik afscheid van de Zwitsers die er overigens redelijk moe uitzagen voor 5 dagen relaxen in Shiraz in hotels en als gast bij een familie.

In het toeristenbureau krijgen we eindelijk een goed uitleg en niet alleen een paar folders mee. Ze vertellen ons ook over een traditioneel restaurant waar we uiteindelijk belanden. Ik bestel onder het genot van traditionele muziek een “Filet Mignon”. Ik mag nu weer normaal eten en neem het er even goed van. In de tussentijd lopen Eric en Christine ook weer binnen. Hun restaurant zat dicht en hebben deze dus opgezocht. De fietsers zijn nog steeds even snel als onze auto blijkbaar.

Weer terug gekomen bij de guesthouse treffen we elkaar weer en kort daarna liggen we weer in de auto te wachten op een dagje “sightseeing”.