2006-04-05: Nepal: Hels internet verkeer en de intrede van de avondklok

Herbert is naar de garage en gaat verder met het wederom verwijderen van de motor. Ik wordt anders wakker en mijn humeur is weer wat beter lijkt het, buiten dat ik gek wordt van Herbert die moedwillig 5 keer zijn alarmklok uitdrukt om extra minuten te pakken. Hierdoor wordt ik weer wakker en gooi dan met dingen op hem, zodat hij dat verrekte alarmklokje uitzet. Ik probeer wat uit te slapen, maar zoals gebruikelijk gaat dat niet werken hier. Dat ben ik verleerd en het zal wel een paar maanden duren tot in Nederland om dat weer te kunnen.

Ik ga er uit bestel een ontbijtje en ga verder met typen. Ik wil in de ochtend wat verhalen maken en rond 13.00 uur check ik de mail in een kantoor, waar ik zie dat Mark, de webmaster online is. Hij stuurt me mail op het moment dat ik erachter zit en ik zie dat hij de hele dag bezig gaat. Als dat zo is kan ik natuurlijk niet achter blijven. Ik heb weliswaar gisteren alle laatste bestanden weer geupload, maar ik moet ze nog wel checken of nu van alles de laatste versie erop staat.

Stap voor stap lopen we erdoor heen en blijkt dat er nog hele pagina’s niet klaar zijn. Er was dus nog meer afgegooid door de server crash als voorheen gedacht. Ik vind het erg bijzonder dat er zoveel malen in een korte tijd die server er maar uit kan vliegen. Het geeft wat twijfels en nu alles klaar is ben je bang dat er weer wat gebeurt. Maar ja.

In het internetcafe loop ik flink te balen. Het FTP’en gaat met 0,3 kb/s en ik wordt helemaal gek. Zo komen we nooit klaar met de site en ik ga weer naar de Kathmandu Guesthouse om daar een kaart te moeten kopen van 5 uur internet. Het is in ieder geval een goeie verbinding nu. Echter door een oorzaak waarvan ik niet weet hoe kan ik de software in Dreamweaver niet meer gebruiken om bestanden terug te zetten en ook via een extern programma krijg ik geen contact met de FTP server. Dan maar via de interface van Directadmin, de software van de provider zelf.

Als ik dan weer kan uploaden en de filmpjes van FSD erop zet en zie dat verschillende zaken zijn bijgewerkt lijkt het goed te gaan, maar ben ik na 3 uur internet eigenlijk gevoelsmatig weer geen steek opgeschoten. Verschrikkelijk is dat.

Als de anderen langskomen en vragen hoe het vandaag is met de Landrover antwoord ik weer normaal. Gisteren kwamen bijvoorbeeld Isabel en Catherine langs op het tijdstip dat Herbert mij het nieuws aan het brengen was over de motor en ik reageerde daar erg heftig op en had geen zin in bemoeials van buitenaf. Eerst dit even afkaarten. Denk dat dit wel bot over komt, maar ze snappen ook dat er soms momenten zijn dat ze even op het verkeerde moment aankomen. Ik ben nu eenmaal minder begaafd in het toveren van een glimlach op mijn gezicht als ik me k** voel.

Nu is het over en als Herbert terug komt met Catherine ben ik nog redelijk gefrustreerd over dat ik de zaken niet afkrijg, maar ze laten me dan ook rustig doorwerken. Ik sla het eten even over vanavond, want ik wil door met dit afmaken.

Als ik alle reisverslagen nogmaals gemaild heb knijp ik er rond 9 uur tussenuit om een pizza te verstouwen om daarna weer snel terug te komen en alles af te ronden.

Vanavond gaat de avondklok in en morgen is de start van een 4 daagse staking afgekondigd door de democraten. Het is een monarchie hier en democraten kondigen regelmatig stakingen af. Vandaag op straat merk je dat mensen er mee bezig zijn en wij wouden ook voor de staking weg wezen, maar dat is niet gelukt vanwege de Landrover nu. Vanavond om 23.00 uur moeten we binnen zijn en om 3 uur in de nacht houdt het op.

Als ik de webmaster dit vertel is het een van de eerste keren dat hij vraagt of ik nu een geintje maak, maar het is bittere ernst. Voor toeristen is het niet echt gevaarlijk, maar we ontwijken wat gebieden en zorgen dat we een beetje met de regels leven die ze opstellen. Ik heb er geen zin aan om opgeblazen te worden omdat ik nu perse na 23.00 uur over straat wil.

Na het eten blijk ik maar tot half 11 op internet te kunnen en ik raffel alle pagina’s even door en maak een update lijst van alle restpunten en op 1 minuut over half heb ik alweer ruzie met internet eigenaren die me de toko uit willen hebben, maar het is gelukt om op sent te drukken.

In de hotelkamer vermaak ik me met muziek, alleen Herbert, die met de Britse Catherine op stap is, is nog niet terug. Blijkbaar onderuit gezakt in een kroeg moet hij wachten totdat hij op straat mag en ik hoor hem thuis komen rond kwart over 3.

Ik heb deze avond tussendoor een begroting gemaakt. Een tussentijds overzicht van de mogelijkheden die er nog zijn vanuit financieel oogpunt. Het is niet meer haalbaar om de hele reis te doen en de Landrover te verschepen. Op moment van schrijven is het te risicovol om de Landrover over te zetten, maar die beslissing had ik voorlopig ook al gemaakt. Ik ben er bang voor met de huidige cijfers dat het beste is om Indonesië en Nieuw Zeeland over te slaan en dan kan ik de reis inclusief het verschepen van de Landrover naar Nederland gewoon normaal betalen.

Rekening houdende met 2,5 maand India en 2 maanden Thailand en Maleisië, kan ik het bolwerken om met schoon schip in Australië aan te komen en daarna gaat het lastig worden. Ik kan dan nog werken daar of andere oplossingen zoeken om niet teveel financieel gewond terug te komen in het kikkerlandje. In de begroting hou ik ook rekening met het kopen van een 4 WD ter plekke en het is goedkoper om een auto te kopen en minder risicovol in Australië. De eigen Landrover over brengen naar Australië is alleen nog mogelijk als die zich goed houdt in India en daarna sponsorgeld vrijkomt van circa 4000 tot 5000 euro om de extra overtocht en diesel te betalen. De reissom moeten we verder uit eigen zak betalen en daarvoor zal ik dan wat moeten boeten achteraf. Een keuze die ik nu nog niet hoef te maken. Ik heb altijd gesteld dat ik een bepaald bedrag niet wil overschrijden. Als ik nu in het Excel lijstje de gegevens inklop, dan komen de zelfde cijfers er ook weer uitrollen. Ook omgezet naar betalingsmaanden, heb ik nu in beeld dat ik niet meer als 3 tot 6 maanden last wil hebben van de nasleep van de reis. Ik heb vooraf een jaar krom gelegen en elk dubbeltje omgedraaid. Als ik terugkom wil ik dat niet en ik moet met Herbert goed doorspreken wat de plan de campagne gaat worden voor de aankomende 7 maanden om de reis af te maken zoals we dat graag zouden willen. Al zullen we concessies moeten maken, zowel hij als ik.

De motor en de daarbij horende vertragingen hebben gewoon teveel geld gekost en kunnen we nu stellen op circa 4000 euro aan reparaties en extra kosten, waardoor we nu dit probleem hebben.

Ik kan ook niet anders als dit als drempel nemen van extra gelden die we nodig hebben om onze eigen landrover over te verschepen. Het zal moeilijk worden en veel extra geld kosten om de douane te overwinnen daar. Ze hebben een streng invoerbeleid en met deze oude Landrover lopen we een risico dat deze terug moet naar Nederland als die net is aangekomen in Australië. Dit samen met het risico dat de motor nogmaals problemen oplevert is een te groot risico bijna. Zonder dit sponsorbedrag is het zinloos en nemen we het risico dat we bijvoorbeeld maar 3 maanden kunnen reizen i.p.v. 7 maanden. Er moeten echt gekken zijn, die net als ons die de Landrover over willen hebben naar Australië en daar wat voor over hebben.

Het gaat dus moeilijk worden en ik pas ervoor om me diep in de schulden te werken. Die tijd is geweest en ik heb teveel voorbeelden gezien van hoe het niet moet. Ik zal met Herbert aan de praat moeten om goed af te spreken wat we wel en niet willen en afkaderen waar de nieuwe grenzen liggen. Wanneer we naar huis gaan als het nog echt tegen gaat zitten. Azië kunnen we in ieder geval voldoende af maken en ik hoop dat we dit allemaal kunnen gaan rijden met de Landrover. Dan hebben we straks in ieder geval 25.000 km Azië op de teller staan en 10 maanden hebben kunnen genieten van de noeste Landrover en zijn functionaliteiten.